„Organizacje Pozarządowe mają prawo angażować się w działania ekonomiczne i w ten sposób generować własne przychody. Prowadzona w rozsądnych rozmiarach działalność ekonomiczna Fundacji i Stowarzyszeń to budowanie podstaw suwerenności i trwałości instytucji” – pisze Henryk Wujec, doradca Prezydenta RP. Poniżej publikujemy kilka z jego opinii dotyczących przedsiębiorczości społecznej.
Przedsiębiorstwa Społeczne jako obszar inwestycji
Przedsiębiorstwa Społeczne powinny być traktowane nie jak przedmiot filantropii, ale raczej jak obszar inwestycji. Poza oczywistymi i najczęściej wymienianymi funkcjami – w szczególności dotyczącymi integracji w ramach rynku pracy – Ekonomia Społeczna dobrze sprawdza się bowiem jako mechanizm dostarczania usług publicznych, a zwłaszcza usług społecznych, usług o charakterze wzajemnym, dostarczania dóbr publicznych, działań na rzecz rozwoju wspólnot lokalnych, a także działalności handlowej i produkcyjnej, z której zyski przeznaczane są na cele społeczne.
Powrót do koncepcji partnerstwa publiczno-społecznego
Konieczne jest przywrócenie właściwego znaczenia pojęciu partnerstwa publiczno-społecznego. Partnerstwo stanowi fundament nowoczesnej filozofii dobrego rządzenia. Rolą instytucji Ekonomii Społecznej jest tu nie tylko dostarczanie usług, ale też uczestnictwo w ich definiowaniu. Konieczne jest zbudowanie relacji prawdziwie partnerskich, w których strony zachowują swoją odrębną tożsamość i jednocześnie uznają wzajemność zobowiązań.
Potrzeba przyjęcia długofalowej strategii na rzecz rozwoju przedsiębiorczości społecznej
Konieczne jest stworzenie trwałego mechanizmu komunikacji i dialogu pomiędzy środowiskami decydentów (władz wykonawczych i ustawodawczych)
i środowiskiem przedsiębiorczości społecznej. Pozwoliłby on na to, aby wzorem innych krajów uzgodniona została w Polsce długofalowa strategia działań na rzecz rozwoju Przedsiębiorczości Społecznej, jako część szerszego przedsięwzięcia wspierającego rozwój społeczeństwa obywatelskiego.
Konieczność wspierania przez państwo rozwoju przedsiębiorczości społecznej
Państwo powinno wspierać sektor przedsiębiorczości społecznej, ale w sposób, który nie będzie prowadzić do jego ubezwłasnowolnienia, a raczej wykształcać w nim zdolność do bycia partnerem dla wspólnych przedsięwzięć. Przedsiębiorstwa Społeczne jako takie powinny mieć dostęp do finansowania zwrotnego, skonstruowanego w sposób uwzględniający ich specyfikę (np. do mikropożyczek, funduszy doręczeniowych, dedykowanych wiarygodnym podmiotom). Niezbędne jest uruchomienie, przy udziale środków publicznych specyficznej infrastruktury finansowej dostosowanej do potrzeb Ekonomii Społecznej.
Autorka: Justyna Schaefer-Kurkowiak – Centrum PISOP
Źródło: Artykuł powstał w ramach projektu AS Biznesu, realizowanego przez Centrum PISOP. Opublikowany w AS Biznesu nr 3/2012.